Zależność pomiędzy stężeniem potasu w surowicy krwi, zmiennością stężenia potasu i wewnątrzszpitalną śmiertelnością wśród krytycznie chorych
15 stycznia 2015
Zależność pomiędzy stężeniem potasu w surowicy krwi, zmiennością stężenia potasu i wewnątrzszpitalną śmiertelnością wśród krytycznie chorych oraz analiza porównawcza wpływu wspomaganej komputerowo kontroli stężenia potasu w surowicy.
The relationship between serum potassium, potassium variability and in-hospital mortality in critically ill patients and a before-after analysis on the impact of computer-assisted potassium control.
Crit Care. 2015 Jan 6;19(1):4.
Hessels L1, Hoekstra M1,2, Mijzen LJ1,3, Vogelzang M1, Dieperink W1, Lansink A1, Nijsten MW1.
1Department of Critical Care, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Hanzeplein 1, Groningen 9700 RB, the Netherlands
2Department of Anesthesiology, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, the Netherlands
3Department of Critical Care, Laurentius hospital, Roermond, the Netherlands
Wstęp:
Zależność pomiędzy stężeniem jonów potasu w surowicy krwi a efektami terapeutycznymi jest nieznana. Naszym pierwszym celem było określenie zależności pomiędzy stężeniem potasu w surowicy a zmiennością długości pobytu na OIT i efektami leczenia. Drugim celem była ocena wpływu wspomaganego komputerowo protokołu regulacji stężenia potasu w surowicy krwi.
Metody:
Wykonaliśmy retrospektywne badanie porównawcze, do którego włączono wszystkich chorych > 15 roku życia przyjętych do OIT naszego szpitala uniwersyteckiego w latach 2002 – 2011, których pobyt na oddziale był dłuższy niż 24 godziny. Kontrola stężenia potasu w surowicy była całkowicie zintegrowana ze skomputeryzowanym pomiarem stężenia glukozy w surowicy (GRIP-II). Analizie poddane zostały: średnie stężenia potasu w surowicy, zmienność stężeń (definiowana jako odchylenie standardowe od wszystkich pomiarów stężeń potasu), procent czasu spędzonego na OIT, gdy stężenie potasu było poniżej i powyżej wartości referencyjnych (3,5 – 5,0 mmol/l). Pomiary były dokonywane pierwszego dnia pobytu na OIT (faza wczesna) oraz w pozostałe dni pobytu (faza późna, dni 2 – 7). Porównaliśmy także stężenie potasu w surowicy z wewnątrzszpitalną śmiertelnością przed i po wprowadzeniu GRIP-II w 2006 roku.
Wyniki:
Spośród wszystkich 22,347 przyjęć do OIT, 10,451 (47%) chorych zostało zakwalifikowanych do badania. Całkowita liczba 206,987 pomiarów stężeń potasu w surowicy była wykonana u tych chorych. 4,664 (45%) chorych było leczonych przy użyciu protokołu GRIP-II. Całkowita śmiertelność wewnątrzszpitalna wynosiła 22%. Istniała U-kształtna zależność pomiędzy stężeniem potasu w surowicy krwi a śmiertelnością wewnątrzszpitalną (p < 0,001). Ponadto zmienność stężenia potasu była niezależnie związana z efektem leczenia. Po wprowadzeniu GRIP-II, w późnej fazie pobytu na OIT, odsetek czasu w którym stężenie jonów potasu było < 3,5 mmol/l zmniejszył się z 9,2% do 3,9%, a czasu w którym stężenie przekraczało 5,0 mmol/l zmniejszył się z 6,1% do 5,2%. Zmienność stężenia potasu zmniejszyła się z 0,31 do 0,26 mmol/l (wszystkie p < 0,001). Całkowite zmniejszenie śmiertelności z 23,3% przed wprowadzeniem GRIP-II do 19,9% po wprowadzeniu nie był związany z żadną podgrupą, jeśli chodzi o stężenie potasu w surowicy krwi.
Wnioski:
Hipokaliemia i hiperkaliemia oraz zmienność stężenia potasu były niezależnymi czynnikami zwiększonej śmiertelności. Skomputeryzowany pomiar stężenia potasu w sposób oczywisty poprawił jakość wyników pomiaru.