Porównanie 26 respiratorów transportowych oraz służących do wentylacji płuc w stanach nagłych
24 października 2014
Porównanie 26 respiratorów transportowych oraz służących do wentylacji płuc w stanach nagłych
Bench-test comparison of 26 emergency and transport ventilators
Erwan L’Her123456*, Annie Roy3 and Nicolas Marjanovic4
1Chaire de Recherche en Médecine d’Urgence, Université Laval/Centre hospitalier affilié universitaire de Lévis, Québec, Kanada
2Département de Médecine Familiale et Médecine d’Urgence, Université Laval, Québec, Kanada
3Centre de Recherche du Centre hospitalier affilié universitaire de Lévis et CHA Enfant-Jésus, Québec, Kanada
4 Pôle Urgences-SAMU, CHU de la Cavale Blanche, Brest Cedex, 29609, Francja
5Centre de Simulation en Santé, LATIM, INSERM UMR 1101, Université de Bretagne Occidentale, Brest, 29200, Francja
6Réanimation Médicale et Urgences Adultes, CHU de la Cavale Blanche, Brest Cedex, Francja
Wstęp
Na rynku obecnych jest wiele respiratorów transportowych oraz służących do wentylacji płuc pacjentów w stanach nagłych. Nowe typy urządzeń pojawiają się w sprzedaży. Celem badania była ocena dużej liczby dostępnych na rynku respiratorów, tak by ułatwić klinicystom dobór odpowiednich urządzeń, biorąc pod uwagę ich szczególne zastosowania.
Metody
W badaniu brano pod uwagę ogólną charakterystykę produktu oraz parametry techniczne. Wydajność urządzeń była oceniana przy użyciu sztucznego płuca podczas pracy z różnym FIO2 (100%, 50% lub mieszanina tlenu z powietrzem), przy różnej mechanice oddychania (podatność 30, 70, 120, ml/cm H2O, opór 5,10,20 cm H2O/ml/s) oraz wartościach przecieku (3.5 do 12.5 l/min).
Wyniki
Łącznie przeanalizowano 26 respiratorów transportowych i używanych w sytuacjach nagłych. Przydzielono je do jednej z czterech kategorii: nadające się do stosowania w intensywnej terapii (ICU-like) n=5, wyrafinowane („zaawansowane”) n=10, proste n=9 oraz stosowanych w wypadkach masowych i do użytku wojskowego n=2. Zużycie tlenu w zależności od respiratora przy FIO2 100% wynosiło między 7.1 a 15.8 l/min, natomiast stężenie tlenu w mieszaninie w trybie tlen z powietrzem wahało się od 45 do 86%. Wydajność wyzwalania była bardzo zróżnicowana, jednak kilka z zaawansowanych urządzeń wykazało się wyzwalaniem oddechu zbliżonym do respiratorów używanych na OIT. Dostosowywanie ciśnień nie było odpowiednie we wszystkich urządzeniach. Wyjściowo wszystkie respiratory były w stanie zsynchronizować dostosowanie ciśnienia, występowały jednak różnice w zależności od warunków wentylacji. Kompensacja przecieków w urządzeniach przypominających używane na OIT oraz w 4 z 10 zaawansowanych respiratorów była wystarczająco wydajna do wyrównania, choćby częściowo, strat związanych z nieszczelnością układu, jednak ze znacznymi różnicami pomiędzy poszczególnymi urządzeniami.
Wnioski
Zaobserwowano istotne różnice pomiędzy respiratorami jak i poszczególnymi kategoriami, zarówno w odniesieniu do charakterystyki ogólnej produktu jak i danych technicznych oraz niezawodności w działaniu. Znaczące różnice w dostarczaniu objętości oddechowej w odpowiedzi na zmiany ustawień trybu wentylacji i FiO2 przez niektóre urządzenia powinny wzbudzić wątpliwości klinicystów co do ich stosowania w praktyce klinicznej.